初唐逍遥王
初唐逍遥王最新章节：
他将云门放在了神界飞升山的东方，算起来是整个神界的中心，现在则是到了这里，他也不知道这是什么地方
从洗手间出来的时候，在过道上他忽然看到了一个熟悉的人，是班花柳玲玲
而第二波团灭之后，“明辉”战队更伤了
“不你不要来，我没事，就是就是你送我的那枚钻戒丢了
“远哥！我不服，刚才要不是那小子耍手段……”唐翔闻言直接跳脚道
“嘭”的一声闷响，崇虎申立刻感到一阵剧疼，“哇”的一声惨叫起来
恶尸从戈身边一掠而过，带起松寺漫天血雾的同时，还飘过来一句话，
早晨有人呼吸吐纳，吸收朝阳紫气的精华，到了夜间，一样有弟子落在山巅崖间，吞吐星辰精华
片刻后，他双眼缓缓睁开，眼眸中闪过些许复杂之色，沉吟良久后，才开口说道：
走出卧室的时候，鼻子中却是闻到了一股饭菜的香味，到时让他一愣
初唐逍遥王解读：
tā jiāng yún mén fàng zài le shén jiè fēi shēng shān de dōng fāng ， suàn qǐ lái shì zhěng gè shén jiè de zhōng xīn ， xiàn zài zé shì dào le zhè lǐ ， tā yě bù zhī dào zhè shì shén me dì fāng
cóng xǐ shǒu jiān chū lái de shí hòu ， zài guò dào shàng tā hū rán kàn dào le yí gè shú xī de rén ， shì bān huā liǔ líng líng
ér dì èr bō tuán miè zhī hòu ，“ míng huī ” zhàn duì gèng shāng le
“ bù nǐ bú yào lái ， wǒ méi shì ， jiù shì jiù shì nǐ sòng wǒ de nà méi zuàn jiè diū le
“ yuǎn gē ！ wǒ bù fú ， gāng cái yào bú shì nà xiǎo zi shuǎ shǒu duàn ……” táng xiáng wén yán zhí jiē tiào jiǎo dào
“ pēng ” de yī shēng mèn xiǎng ， chóng hǔ shēn lì kè gǎn dào yī zhèn jù téng ，“ wa ” de yī shēng cǎn jiào qǐ lái
è shī cóng gē shēn biān yī lüè ér guò ， dài qǐ sōng sì màn tiān xuè wù de tóng shí ， hái piāo guò lái yī jù huà ，
zǎo chén yǒu rén hū xī tǔ nà ， xī shōu zhāo yáng zǐ qì de jīng huá ， dào le yè jiān ， yī yàng yǒu dì zǐ luò zài shān diān yá jiān ， tūn tǔ xīng chén jīng huá
piàn kè hòu ， tā shuāng yǎn huǎn huǎn zhēng kāi ， yǎn móu zhōng shǎn guò xiē xǔ fù zá zhī sè ， chén yín liáng jiǔ hòu ， cái kāi kǒu shuō dào ：
zǒu chū wò shì de shí hòu ， bí zi zhōng què shì wén dào le yī gǔ fàn cài de xiāng wèi ， dào shí ràng tā yī lèng
